Nieuwsbrief 11
Bezoek India mei 2014
Een kort bezoek van twee weken deze keer in India. Met misschien nog wel meer op mijn ‘to do’ lijst dan bij mijn laatste bezoek van zes maanden. Tijdens mijn bezoek vorig jaar zijn er een aantal plannen/ ideeën ontstaan. Maar de vraag was of dit allemaal te realiseren is. Deze reis ben ik het meest van de tijd in Jaipur geweest. Een stad waar ik me veilig voel en waar ik vorig jaar ook vier maanden heb gezeten. Het voelt voor mij als een aangename stad ondanks het feit dat er 2,5 miljoen mensen wonen. Jaipur is de dan ook de plek waar we het volgende project willen gaan starten.
Nu na ruim 6,5 jaar willen we verder gaan uitbreiden in India. In Jhansi hebben we de afgelopen jaren met veel liefde en plezier geholpen aan een betere leef omgeving. Dit allemaal met een goed resultaat waar we tevreden mee zijn. Dankzij alle donateurs zijn de levensomstandigheden aangenaam en stabiel voor de kinderen. Wij zijn u daar allen zeer dankbaar voor. Didi Foundation zal ook altijd de basis benodigd heden blijven financieren. De emotionele band met het kindertehuis en de kinderen zal altijd blijven. Het is een vaste groep kinderen die we letterlijk zien opgroeien en ontwikkelen.
Ook mijn bezoek twee maanden geleden was weer een enorme verrassing voor de kinderen. Iedere keer verbaas ik me erover hoe groot ze zijn worden. Het blijft als een warm nest voelen als ik daar ben. In het bedje waar ik ooit zelf als baby heb gelegen lag nu een nieuw vondelingetje. Het is al vaker voor gekomen maar het blijft mij ontroeren. Zo klein en niet wetende wat haar in het leven te wachten staat. Blijft ze in het kindertehuis of wordt ze in India door een liefdevol gezien geadopteerd? Ik had toevallig een mooie slabber bij die we meteen konden gebruiken. De kinderen vertelden mij wel even hoe ik de baby vast moest houden. Kleine wijsneusjes. Veel tijd was er niet omdat mijn bezoek zo kort was. We hebben een middag geknutseld en getekend. Een echte ontspanning voor de kinderen. Bij sommige zit er echt verborgen talent. Samen met Sister Angela heb ik doorgesproken wat er dit bezoek nodig was. Ze weet als geen ander wat er nodig is voor de kinderen. Ze hebben andere prioriteiten wat belangrijk is. De aanschaf van sommige spullen lijkt voor ons vanzelfsprekend maar dat is het dus niet.
Op haar lijstje stond: tandenborstels, tandpasta, zeep, shampoo, medicijnen etc etc. Met deze aankopen zijn ze echt enorm blij. Ook zijn er 9 schooltassen,
6 slaapmatten, 10 paraplu’s, slippers en een thermos kan voor babymelk gekocht. Het volgende bezoek kijken we wat er weer nodig is. Waarschijnlijk zijn dat schooluniformen en schoolmaterialen. Ons tweede project staat nog in de steigers. Er is veel tijd nodig om alles uit te zoeken betreft de regels in India en wat haalbaar is voor ons hier in Nederland. Het blijft toch een afstand. Natuurlijk willen we ook in India binnen “de box” blijven werken. We hebben con tact met een ervaren social worker in India die veel voorwerk voor ons kan uitzoeken. Deze mevrouw heeft ervaring in het opzetten van projecten en kan ons goede tips geven. Zo is zij ook op de hoogte van de regels in Rajasthan, de deelstaat waar Jaipur ligt. Zo proberen we het nieuwe project steeds meer vorm te geven. En ons streven is om rond kerstmis concrete stappen te gaan zetten.
Tot die tijd houden we u op de hoogte van de ontwikkelingen in Jaipur. Het is een lange weg maar we geloven dat ook dit een succes gaat worden!
